Eerder filosoof dan dominee
Met Kees verliezen studenten een enthousiaste, vrolijke en betrokken studentenpastor. De deur stond altijd open en na een enthousiaste begroeting en het inschenken van koffie of thee, maakte Kees alle tijd voor je vrij. De gesprekken konden over alles gaan: het Studenten Plein (SPe), de kerk, wat er in de krant stond, etcetera. Het arsenaal aan onderwerpen en interesses leek onuitputtelijk. Daarbij was Kees niet een standaard-pastor. Als je niet zelf met de bijbel kwam, dan liet ook hij het boek gesloten. Als student had je niet snel het gevoel dat je tegenover een dominee zat. Eerder een filosoof. Kees ging je niet bekeren, maar hij hield wel van de discussie en zette je aan het denken. Het ging er dan losjes en vrolijk aan toe. Kees was, met zijn opmerkingen en kwinkslagen, een meester in de kunst van het `prettige gesprek'. Een ontmoeting was in de eerste plaats leuk, of het nu een diepgaande gespreksgroep was, of een toevallige ontmoeting.
