Nog eentje dan bij Harambee

| Jelle Posthuma

De UT kent meer sportverenigingen dan studies. Korfbal, turnen, boksen, alles is mogelijk. Maar wat doen de leden als ze dampend en moegestreden, na een klinkende overwinning of een smadelijke nederlaag, de kantine binnenstappen? In deze aflevering van onze studentenrubriek De Derde Helft: volleybalvereniging Harambee.

Photo by: Arjan Reef

DE CLUB.

Zoals bekend is de derde helft een begrip in de Nederlandse sportkantines. Maar daar willen de volleyballers van Harambee een kleine kanttekening bij plaatsen: in hun geval zou het eigenlijk de vijfde of zesde set moeten heten. Nou vooruit, voor deze ene keer.

Een paar jaar geleden ging de dierentuin-gorilla Harambe viral op het web. De Drienerlose volleyballers horen het nog wel eens van tegenstanders: ‘Harambee, dat is toch die doodgeschoten aap?’ Maar de naamgeschiedenis van de volleybalclub heeft niets met de gorilla te maken. Al in 1969 veranderden de Drienerlose volleyballers hun verenigingsnaam van THT in Harambee. De dames van het eerste elftal gebruikten de kreet als yell en toen de volleyballers in 1969 een naamwedstrijd hielden, kwam Harambee als winnaar uit de bus.  

In de jaren zestig was de club, net als het aantal studenten op de technische hogeschool, nog klein. Ze begonnen met een à twee herenteams. Inmiddels volleyballen er 280 leden bij Harambee. De club heeft in de externe competitie negen dames- en acht herenteams. Daar komen nog eens acht teams bij uit de interne competitie.

DE DERDE HELFT.

Na het sporten blijft ook bij Harambee een groot deel van de leden hangen voor de ‘vijfde of zesde set’. Met de eigen barpas zetten de teams hun tafel vol pitchers. Op een goede avond al snel een pitcher de man. Het record staat op naam van heren vier, die na een avondje drinken een barrekening van 326 euro noteerden. De dames doen het iets rustiger aan, hoewel sommigen zeker hun mannetje staan.

Rond half één worden de koppen geteld. Wie nog in de kantine zit, ontkomt er eigenlijk niet aan: we gaan naar de Vestingbar. Een ‘nee’ behoort niet tot de opties. Zij die tegenstribbelen, worden overgehaald. ‘Nog een biertje in de VB’, luidt het devies. Er wordt ingebonden. ‘Oké, nog eentje dan.’

(Tekst loopt verder onder foto)

DE CULTUUR.

Harambee lijkt een gesloten clubje, geven ze zelf toe. Toch is iedereen welkom. Dat hechte komt misschien wel door de gezelligheid binnen de teams. Harambee probeert het actief te bevorderen. Teams krijgen punten voor hun activisme. Lopen ze alle feesten en activiteiten af, dan maken ze kans om team van het jaar te worden.

Hoe gezellig het ook is, uiteindelijk draait het volgens de leden om het volleybal. Ze willen actief ‘propaganda maken’ voor de volleybalsport. Zo komt er deze zomer een Harambee-caravan bij het beachveld, een soort barretje waar volleyballers een drankje kunnen doen of wat eten kopen.

Als ze meegaan naar de Vestingbar weten ze het eigenlijk al: het blijft nooit bij één biertje. Toch is het rond een uur of drie, vier echt mooi geweest. Het is carnaval in Nederland en dat betekent dat Harambee volgende week Harambix organiseert. Op dit jaarlijkse volleybaltoernooi is iedereen welkom, zolang je maar ‘epische’ kleding aantrekt. Overdag wordt er fanatiek gevolleybald en ’s avonds is het tijd voor – hoe kan het ook anders –  de derde helft.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.